İnsanlar diyorduk arkadaslar, insanlar..
Ne ilginçler..
Sabah metroya biniyorum; bangır bamgır müzik dinleyeni mi dersin, sabah kahvaltısını yapan mı dersin, entell kitapçısı mı dersin, burun karıstıran amcalarımız mı dersin, aglayan bebekler mi dersin, dersinde dersiin.
Zaten boş değilse gözler herkesin fıldırr fıldır. Kim ne zaman inicekk acaba?? Ablam sen in, in sende osmanbeyde inicek tip var. Dayı sen git, gitt senin veznecilere kadar yolun var. Dur ben şöyle geçeyim bunlar kesiiin inicek leventte kesiiin..
Böyle kafamda bunları düşünüyorum. Çok yorgunsam koyuyorum çantayı yere (eşşek ölüsü gibi zaten bilirsiniz) hele benim çantam fix 6 kilo....
Hoop onun üzerine çöküyorum. Ne yapiyim allah allah yorgun argın bayiliyim mi yanii. Yer vermesseniz bende böyle yaparım valla. Tabi canım teyzelerimizin bakışıı, hele o bakış var ya ahahaha. Aneeem napıyo bu gıız fatttoş der gibi. Hayatımın yarısı metroda geçiyor Nalet metro. Ama yok ben seviyorum ulaşım aracımı ayol! Tıklım tıklım sıcak otobusten iyidir, serin buz gibi metroo💛
Sevin, sevin. Ufak şeylerle mutlu olmaya bakın bu hayatta. Yoksa hayat sizede, banada zindan olucak çıkarı yok bununn! Ufak sorunlar gülümsemenize neden olmasın!..
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder